اجرای پرچینگ، اکسیژن زدایی و تزریق ازت
عملیات پرجینگ یا اکسیژن زدایی یعنی تخلیه محتویات یک لوله یا مخزن و جایگزینی آن با ماده ای (گاز یا مایعی) دیگر است. پرژینگ یا اکسیژن زدایی را باید قبل از شروع تعمیرات ، یا انجام تستهای قبل از راه اندازی در سیستم های لوله کشی صنایع، خصوصا واحدهای نفت و گاز انجام داد.
بعضی از چاه های نفتی بعد از مدتی استفاده کردن فشار اولیه شان افت میکند، برای اینکه بتوانیم نفت را از اعماق زمین به سمت بالا هدایت کنیم ، روش های مختلفی وجود دارد.یکی از این روش ها افزایش فشار داخل چاه هست. به این صورت که لوله هایی از داخل چاه های اطراف عبور میدهند به سمت آن سفره ی زیر زمینی.
تزریق نیتروژن به چاه های نفت به منظور افزایش تولید و بهبود بازدهی چاه انجام می شود . در این فرایند، گاز نیتروژن از واحد تولید گازگیری شده و با فشار بالا به چاه های نفت تزریق می گردد.
این فرایند عموماً در دو مرحله انجام می شود:
1. تزریق مستقیم: نیتروژن به طور مستقیم وارد چاه می شود و در مخزن نفت و گاز پخش می شود. در این روش، برای تزریق نیتروژن به چاه، از تجهیزاتی مانند ایزوتانک یا سمی تریلرها ،پمپ های تزریق فشار قوی و … استفاده می شود. این روش، به دلیل سادگی و سرعت بیشتر نسبت به روشهای دیگر، مورد استفاده قرار می گیرد.
2. تزریق غیرمستقیم: نیتروژن به طور غیرمستقیم، ابتدا به صورت مایع تولید شده و سپس به چاههای نفت و گاز تزریق می شود. این روش به دلیل اینکه نیتروژن به صورت مایع تزریق می شود، به مراتب کندتر از تزریق مستقیم است.
در هر دو روش فوق، مقدار نیتروژن و فشار آن، بسته به ویژگی های چاه ، مخزن نفت و گاز و مواد شیمیایی مورد استفاده از فرایند، تعیین می گردد.
نکات ایمنی که در این مسیر باید رعایت شوند؟
1. استفاده از تجهیزات و دستگاههای مناسب و با کیفیت برای تزریق نیتروژن
2. استفاده از فیلترهای مناسب برای حذف هرگونه ذرات جامد و رطوبت از نیتروژن
3. رعایت اصول ایمنی و حفاظتی در استفاده از گاز نیتروژن، بهویژه در محیطهایی که دارای فضای بسته هستند.
4. استفاده از دستکشهای مقاوم در برابر نیتروژن و محافظت از چشمها و صورت در مواجهه با این گاز
5. اجتناب از استفاده از نیتروژن در فشارهای بالا بدون ایجاد فشار متناسب در چاهها
6. انجام تستهای پایداری به ویژه در مرحله اول تزریق نیتروژن به چاه
7. پایش دقیق و پایداری برای جلوگیری از انفجار و یا آتش سوزی
همچنین شرکت توسعه گاز با بهره گیری از متخصصین و تجهیزات به روز خود، امکان پرچینگ و لیک تست انواع خطوط لوله، راکتورها، مخازن گازهای طبیعی و تمامی تأسیسات مورد نیاز برای عملیات پرچینگ یا اکسیژن زدایی را دارد.
در آزمایش پنوماتیک، اگر منبع گاز بطری باشد، محیط سیال مورد استفاده هوای فشرده یا نیتروژن است. با این حال، نیتروژن باید فقط در خط لوله استفاده شود. از مخازن آزمایش آن باید اجتناب شود زیرا آزمایش فشار شامل ورود فضای محدود است و نیتروژن می تواند به سرعت جایگزین اکسیژن در محیط کار شود. اگر در طول آزمایش فشار پنوماتیکی به طور مداوم سطح اکسیژن کنترل نشود، کارگران ممکن است بیهوش شوند .
تست هیدروپنوماتیکی:
در تست هیدرو پنوماتیک از ترکیب تست پنوماتیک و هیدروپنوماتیک استفاده می شود. در این روش، آزمایش پنوماتیک در فشار پایین، مثلاً 25psig، ابتدا برای نشان دادن هرگونه نشتی عمده در سیستم انجام می شود. این روش به ویژه در آزمایش نشتی در لوله ها مفید است. در صورت بروز هرگونه نشتی، تعمیرات مورد نیاز قبل از انتقال به آزمایش هیدرولیک انجام می شود. این روش نه تنها ایمن تر است بلکه زمان کمتری نیز دارد. در آزمایش هیدرواستاتیک به تنهایی، کل سیستم باید با آب پر شود تا هرگونه نشتی پیدا شود.
هیدرو پنوماتیک دیگری نیز انجام می شود که در آن از سیستم ترکیبی آب و هوا استفاده شده است. این به ویژه در سیستم لوله و مخزن که هر دو سیستم مایع و گاز درگیر هستند مفید است. در پالایشگاه ها، چون فرآورده های نفتی در فازهای مایع و بخار نیز حرکت می کنند، آزمایش سیستم در هر دو فاز مهم است. زیرا ممکن است در مواقعی سیستم نشت را در محیط مایع گزارش نکند، اما می تواند نشت را در محیط گازی گزارش کند.
فشار تست:
روش تست انتخاب شده و محیط آزمایش سیال با هم قوانین مورد نیاز در محاسبه فشار تست مورد نیاز را تعیین می کند. معمولاً فشاری که باید اعمال شود کمی بیشتر از فشار طراحی اعمال شده برای مدت کوتاهی اغلب 10 دقیقه است. شدت این فشار اغلب 1.5 برابر فشار طراحی استاندارد است.
